Boşluk-

İçimde koskoca bir boşluk..

İşte o senin boşluğun.

Bakma bana öyle masum masum, dolmadı ki yerin?

Dinmedi acım?

Bana öyle bakma diyorum.

Hepsi senin suçun.

Gitmeseydin geriye koskoca bir boşluk kalmazdı.

Ağlamazdım arkandan.

Dön demeye gücüm kalmamıştı.

Özür dilerim.

Gitmenin sorumlusu ben miyim yoksa?

Sevgim yeterli olmadımı?

Olmadı ki bu gidişin. Daha doya doya sarılamamıştım bile...

Hani hiç kıyamazdın bana? Öyle diyordun yani...

Gidişinde kıymak değil mi?

Gidişin beni bitirişin , yok edişin değil mi?

Hiç mi sevmedin?

Cevabını alamadığım soruları sormaktan sıkıldım.  

Belkide hiç gelmedin , gittiğini sanıyorum.

Baktığım her yer karanlık.

Sana doğru attığım her adım boşluk.

Anladım sen hiç olmadın , ben hep bir boşlukla , varlığını bilerek yaşadım.

Ama lütfen bayım, bir gün gelirsen gitme.

Ben şimdi senin varlığını düşünerek yaşıyorum,

Her yeni güne bu inançla uyanıyorum.

Sana ait olan şeylere dokunup,seni hissediyorum.

Zaman geçecek,sen geleceksin.

İşte o zaman delice seveceksin beni.

Seveceğiz.