Aşk Sarhoşluğu

İçtikçe değil,sevdikçe güzel kafam.
Severken görürüm yanlışı doğru,
Bilincim yerinde sadece mantıksızım.
Gururum nerede, bilmem
Aynada ki benliğim uzun süredir kayıp.

Sarhoşum,sarhoş.
Aşkın sarhoşluğu sardı beni,
Ayakta duramam.
Yürürüm sonunu bilmediğim yolda,
Az biraz sallantı.

Sandığım gece aslında gündüz.
Bu sarhoşluk Güneş'i Ay sanar,
Çiçekleri kaktüs.
Bu gece de bi hüzün sardı beni,
İçtikçe değil,sevdikçe güzel kafam.

Gökkuşağı Gibi

Sen alışılmışların dışında bir şarkısın,
Dinledikçe güzelleşen,
Yaşadıkça yeşeren.
Melodisi dört mevsimi andıran.

Sen tüm ayrılıklar üzerine gelmiş,
En güzel kavuşmasın.
Tüm bedeniyle aşka sarılan,
Gülümsedikçe aşka inancı artıran,
Gitmenin ne demek olduğunu unutturan...

Sen biriktirdiğim gözyaşlarımda yüzmeyi öğretensin.
Kusurlarımı sevdiren,
İntihar ettirecek iç seslerimi susturan sen.
Beni en güzel seven,
İlkbaharı andıran mucizesin.
Binde bir ortaya çıkan,
Gökkuşağı gibi, en güzel renkleri içinde barındıran.
İşte sen,
Bu zamana kadar unutulan benliğimi,
Bana hatırlatansın.

Ne güzel geldin...

Mutluluk Dansı

Hoş geliyor sesin,
Acaba kimsin?
Gözlerin,dudakların hatırlatıyor mu birini?
Kalbinin güzelliği benzersiz mi herkesten?
Ahhh..
Gördüm,gördüm yüzünün her bir çizgisini,
Gördüm bana gülümseyen samimi gülüşlerini.
Gerçeksin sen,gerçek.
Beni üzmeyeceğine, söz vermek için gelmiş gibisin.
Ellerimden tutup mutluluk dansına kaldıracak gibi.
Yalnız geçirdiğim her günün acısını çıkarmaya gelmiş gibisin,
Öyleyse hoş gelmişsin hayatıma,
Hoş gelmiş.

VAHŞİ VE KOYU

Gözyaşlarım gözaltlarımın canını acıtıyor.
Sebebi ise koca bir hiç.
Bir hiç uğruna yaptıklarım ve yapacaklarımın karşılığı,
Bana armağan olarak gördüğü, koca karanlık bir boşluk olmasını sağlamamalıydı.
Bir hiçliğin bu kadar can yakması,
Gecenin 4'ünde ki sitemkar bir yazıyı haklı çıkarmaya yeter.
Artanı ise,
Karşı karşıya geldiğimizde suratına karşı kullanacağım minik bir davetiye.
Beni bıraktığın karanlıkta, bana eşlik edebilmen için,
Delirdiğimi düşündüklerinden verdikleri Antidepresanla birlikte,
Yarı baygın yazdığım davetiye.
Kendi karanlığımda,
Kendi acılarımla,
Uykularımdan uyandığım da ki çığlıklarımla,
Her günümü içimden seni sökmeye çalıştığımda ki kanlı ellerimle.
Parmaklarım da kalemi tutmaya derman kalmayana dek...
Sana yazdığım yüzlerce davetiyeden,
En karanlığı.
Tıpkı beni kapattığın bu dört duvarın karanlığı kadar,
Vahşi ve koyu...

Güneşli Yağmur

Uğursuz geldi bu Güneş.

Seni de beraberinde getirdi elbet,

Sıcaktan bunalıp yağmura kaçmana sebebiyet verdi.

Kaçmaktan yorulup bitkin düşmene...

Yine de durmadın,

Olduğun yeri benimseyip,kabullenmek zor geldi,

Kalmadın.

Seninle beraber aydınlanırken her yer,

Karanlığı tercih edip,

Yağmurla sildin kendini.

Günahlarını ortaya çıkaran Güneş,

Sileni yağmur sanıp...

Affetmek Şahsa Yapılan Kötülük

Geçmişteki hataların üzeri nasıl kapatılır?
Ya da kapatmadan yok sayılır mı?
Hiç yaşanmamış,
O acının tadı hiç alınmamış gibi yapılır mı?
Verdiği hazzı değerlendirip, hiçe sayılan her şeyi geri getirir mi?
Hayat bu kadar soru sormayı,
Sorup sorup cevabını alamamayı,
Bize mübah mı görür?
Nedir onca yıkılışlar,
Nedir bu ağlayışlar?
Nasıl kandırırım kendimi,
Affetmenin büyüklük olduğuna inandırırım?
Kinimi hiçe sayıp,
Yapılan her şeyi siğneğe çekerim?
Nasıl yaparım bunları?
Yapamam.
Asla yapamam.
Benim ruhumu besleyen kin'im iken,
Onca şeyi yok sayıp iyiymiş rolü yapamam.
Affedemem...