18 Ocak 2017 Çarşamba

Tükenmişlik Sendromu

Çok mu bıktın hayattan? Herkesten...İşinden,arkadaşlarından,telefondan,bilgisayardan,sınavlardan ve birçok şeyden...Ahhh! Ben şimdi ne yapacağım?Kafayı yemek üzereyim! Yok mu bir çaresi? Dediğini duyar gibiyim dostum.Merak etme kısa bir dönemden geçiyorsun atlatmak zorunda olduğun.Ben de geçmiştim ve belki de birkaç kere daha geçeceğim.Şuan her şey yolunda.Şuan sınava bile hazırlanıyor olabilirsin.Ahh Ahh! Nasıl bir strestir bilirim! Bu tükenmişlik durumları her şeye yol açabilir bunu söylemek istiyorum sana.O yüzden ne kadar geçeceğini düşünürsen o kadar kolay atlatırsın. E bırak sende biraz her şeyi. Uzan yatağına,ya da çık dışarı tek başına deli gibi eğlen.İstediğin kadar.Sınır yok! Ancak bunu tek başına atlatabilirsin.Sahte dostlar,menfaati için dolanan arkadaşlar sana yardımcı olamaz.Sen kendine yardımcı olacaksın.Yaşadığın acıları tek başına atlatıyorsun değil mi? Bunu da küçük bir acıdan varsayarsak atlatması da sana kaldı.Biliyorum elin kolun kalkmıyor,bir hayli kırgınlık var üzerinde.Diyorum ya sana,geçecek.Ya bugün, ya da 1 hafta sonra.İşte daha güzel uyanmak için yarına,istediğin kadar eğlen.Sınırları zorla be dostum! Hiçbir şey senden daha değerli değil. Hadi öpüyorum hüzünlü yanaklarından.Her şey geçicidir unutma,geçiciliği sadece nasıl atlattığına bağlıdır..Uzun bir hüznü kısaltmak senin elinde!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Tepedeki Kuş

Çatıda bir kuş bekliyor Kanatlarını gizlemiş,  İntihara meyilli Gözünde bir damla kalmış akmayı beklerken Esintide donup kalmış,  Bırakır mı...