Benim olmayan fakat benimmiş gibi hissettiğim.
İki yabancıymış hissi veren o karşılaşma anımız...
Ah! O uzun süre kalakaldığım.
Ellerinin yumuşaklığı derime işlemiş gibi.
Gözlerim kapalı,görebiliyorum gözlerini.
Geri dönüşü olmayan o uçurum kenarı tenin...
Kokun,vanilyanın en güçlü hali...
Beni sarhoş ediyor...
Ah!O delice sevdiğim,
İçimin karanlığını aydınlatıyor gülüşlerin.
Bazende benliğimden çıkıp sana bürünüyorum.
Nefeslerini hissediyorum ensemde,
Kokun geçiyor bedenime...
En sevdiğim,
Vanilya bahçesi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder